چرا باید نامه مسعود رضایی به مهدی کروبی را خواند؟
آقای مسعود رضایی، پژوهشگر شاخص تاریخ انقلاب اسلامی در پاسخ به نامه چندیپیش مهدی کروبی به رهبر معظم انقلاب، پاسخی را در همان قالب نامه خطاب به مهدی کروبی منتشر کرده است.
این نامه ویژگیهای مختلفی دارد که موجب میشود در عین مطول و مفصل بودن، در نوع خود بسیار خواندنی و جذاب بهشمار بیاید.
۱. نخستین ویژگی نامه، ارائه اطلاعات دقیق و جالب تاریخی درباره ادعاهای آقای مهدی کروبی است که روایتهای کروبی از تاریخ را به روشنی برای مخاطبان اصلاح میکند.
۲. ویژگی مهم دیگر نامه، هوشمندی آقای مسعود رضایی در پاسخ به برخی شبهات و طرح مسائل جالب درباره کارنامه مهدی کروبی و همچنین جریان همسو و طرفدار ایشان است. در برخی مباحث آقای رضایی در جملاتی کوتاه، پاسخهای جدی و کاملی به آقای کروبی ارائه کرده و منطق ایشان در نامه اخیرشان را به کلی فرو ریخته است.
۳. صراحت و صداقت، ویژگی دیگر نامه مهم آقای مسعود رضایی است. او در عمده موارد پاسخهای بسیار خوبی به آقای کروبی ارائه کرده، اما در اندک مسائلی مانند اسکلهها که اطلاع دقیقی از آن ندارد تاکید کرده است «نفیا و اثباتا نمیتوانم در این زمینه مطلبی بگویم چون اطلاع قابل وثوقی در این باره ندارم.» اما متعاقبا به آقای کروبی متذکر میشود که با توجه به سایر ادعاهای شما نمیتوان به این مدعا هم چندان وقعی نهاد، هرچند اگر اسکلهها غیرقانونی باشد، از طرف هر که باشد خطاست.
۴. ویژگی بسیار مهم دیگر این نامه، ادبیات خودمانی و لحن بسیار گیرای آن است که موجب میشود این نامه طولانی که نزدیک به ۳۰صفحه A۴ را به خود اختصاص میدهد، کاملا خواندنی باشد. این نامه در کنار استدلالهای محکم همچون «بتون»، چونان «رمان»، روان و جذاب است و خواننده را در برخی فرازها به وجد میآورد.
۵. ویژگی مهم دیگر نامه، متذکر شدن مباحث دقیق در جزوه جامعهشناسی سیاسی و علم سیاست از سوی آقای رضایی به مهدی کروبی در قالب ارائه تمثیلها و استعارههای جذاب است. آقای رضایی با اصطلاحات مغلق سیاسی و جامعهشناسی مخاطب را گنگ نمیکند، اما در قالب تمثیلها به آقای کروبی و مشاوران ایشان که حتما او را در نگارش نامه کمک کرده، مفاهیم مهمی را تعلیم داده است.
به هر صورت یک هدیه بسیار خوب به دوستداران حقیقت میتواند توصیه به مطالعه و تدقیق در فرازهای نامه آقای مسعود رضایی باشد. این نامه صرفا یک پاسخ به نامه اخیر آقای کروبی نیست، بلکه استدلالهای محکمی است علیه چهار دهه ریاکاری و فرصتطلبی یک جریان سیاسی در کشور.