۱. تحرکات اخیر دشمن درباره حجاب از آنجا برای رهبر انقلاب تبدیل به یک مسئله دست اول می‌شود که عده‌ای از «خواص» (دانسته یا ندانسته)، ابرپروژه کلان دشمن یعنی تبدیل ایران به یک «جامعه سکولار»‌ را تکمیل می‌کنند. اینکه این خواص با قصد و مرض سیاسی این کار را می‌کنند یا خیر، خود موضوع مهمی است که فعلا مجال پرداخت به آن نیست، اما آنچه برای رهبر انقلاب اهمیت دارد، مسئله «حیات اجتماعی دین» است، بنابراین با هر موضوع یا جریانی که این مسئله را مورد تهدید قرار دهد، مقابله می‌کنند.

۲. این جمله رهبری درباره اینکه «ما که نگفتیم اگر کسی در خانه روسری‌اش را مقابل نامحرم برداشت تعقیب می‌کنیم. آن کاری که در ملأ انجام می‌شود یک کار اجتماعی و تعلیم عمومی است و برای حکومتی که با نام اسلام آمده، تکلیف ایجاد می‌کند. حرام، کوچک و بزرگ ندارد. حالا کسی در خلوت یک کار غلطی می‌کند، آن بین خود او و خداست»، یکی از پیشروانه‌ترین نگاه‌ها نسبت به «انسان» و «جامعه» است. کافی است نگاهی کنید به جامعه پلیسی و بسته امریکایی، که در آن همه حرکات و سکنات مردم، حتی ریز مکالمات تلفن‌های خصوصی، تحت کنترل دقیق دولت و حکومت قرار دارد و مو به موی آن ثبت و ضبط می‌شود.

۳.صورت مسئله مشخص است: هر حکومت، مبتنی بر باورها و نظام ارزشی و فرهنگی خود، یک سری قوانین برای کنترل اجتماعی و ساختارمند کردن روابط اجتماعی انسان‌ها با یکدیگر وضع می‌کند. مثلا چندی پیش، دولت فرانسه، سن قانونی رابطه جنسی را ۱۳ سال اعلام کرد، هیچ‌کس هم سؤال نکرد که چرا ۱۳ سال و مثلا چرا ۱۱ سال یا ۱۷ سال نه؟!

مسئله‌ی حجاب هم از آن دست از قوانین اجتماعی است که حکومت اسلامی موظف به اجرای آن است برای «سالم‌سازی اتمسفر اجتماعی» جامعه.

نکته جالب آنکه مثلا اقدام دولت فرانسه در ممنوعیت "داشتن حجاب" مسلمانان در عرصه عمومی، می‌شود امری کاملا قانونی و دموکراتیک و روشنفکرمأبانه که هیچ خدشه‌ای هم به آن وارد نیست، اما اقدام دولت ایران در ممنوعیت "نداشتن حجاب" در حوزه اجتماعی، می‌شود موضوعی بر خلاف همه‌ قوانین حقوق بشری و دموکراتیک!